Interwencja terapeutyczna u dzieci z FASD jest ściśle związana z oceną zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. Diagnoza w kierunku zaburzeń ze spektrum FASD oprócz określenia rodzaju i nasilenia zaburzenia, zawiera opis funkcjonowania dziecka oraz szczegółowy profil rozwoju psychoruchowego. Diagnosta określa mocne i słabe strony, wyznacza obszary, w których dziecko rozwija się prawidłowo oraz obszary deficytowe. W raporcie końcowym przedstawiony zostaje indywidualny plan wsparcia terapeutycznego (zalecane rodzaje terapii, dalsze badania medyczne oraz inne metody wspomagające), które uwzględniają potrzeby całej rodziny.
Terapia dzieci z FASD musi zostać dobrana indywidualnie ze względu na różny rodzaj zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego u każdego dziecka oraz różny stopień nasilenia objawów wtórnych.
Szczególnym typem zaburzeń są deficyty:
Rozwoju języka:
- prawopółkulowe (trudności z używaniem języka w skomplikowanym kontekście społecznym, kłopoty z rozumieniem metafor i pozajęzykowe trudności w porozumiewaniu się – trudności ze zrozumieniem kontekstu, tonu, melodii czy ukrytych znaczeń pozawerbalnych o charakterze zaburzeń rozpoznawania prozodii mowy);
- lewopółkulowe o typie dysleksji ( szczególnie analiza i synteza fonologiczna oraz trudności z szybkim przetwarzaniem informacji leksykalnych).
Funkcji wykonawczych:
- problemy z koncentracją uwagi;
- problemy z pamięcią krótkotrwałą;
- trudności z myśleniem abstrakcyjnym i wyobraźnią;
- trudności z myśleniem przyczynowo – skutkowym;
- kłopoty z organizowaniem świata, także codziennych czynności (osoby te wymagają ciągłego przypominania i ukierunkowania);
- nadmiernym uogólnianiem (brak plastyczności w procesach myślenia);
- zaburzeniami zapamiętywania.
Objawy wtórne:
- zaburzenia zachowania;
- wybuchowość i trudność z kontrolą agresji;
- opór i buntowniczość;
- trudność ze współdziałaniem.
Diagnosta układa plan wsparcia z uwzględnieniem terapii:
– psychologicznej;
– logopedycznej;
– pedagogicznej;
– fizjoterapeutycznej;
– psychiatrycznej;
– zajęciowej;
– socjoterapii;
– terapii SI;
– terapii przetwarzania słuchowego; – innych terapii wspomagających